Pasko na.

Gusto ko sanang maging kakaiba ang Pasko ngayong taon kaysa sa nagdaan. Paano kaya? Pero bago ang lahat, maraming salamat sa Panginoon, may BABY BOY na kami sa pamilya. Sa wakas, may pamangkin na akong lalaki. Apat na babae, isang lalaki. Ang dami na pala.

Natutuwa ako kay Tatay, ang tatag niya talaga. Nawala man ang ilaw, matibay naman ang haligi. Salamat talaga, Tay. Kung alam mo lang, ikaw ang iniisip ko kapag gusto ko nang umayaw. Napakatatag mo kasi. Hindi ko dapat iwan sa iyo lahat ng bigat—hati tayo. Alam ko kaya natin ito wala man si Nanay.

Salamat din sa mga kapatid kong umuunawa sa akin. Lalo na sa ate, kay Jai, at sa kuya kong Pastor. Nakagagaan ng loob na nandyan kayo. Iba ang pakiramdam, parang kaya ko pa kahit pinipilit na lang.

Salamat kina Aidz at Teeny. Grabe mga kapatid, wala na akong makikita pang katulad ninyo. One of a kind talaga –para bang virus. Haha!

Kay Pastor Mark at kay Sis. Nora, at sa core team, laging nagpapaalala sa akin na masarap ang maglingkod. Hindi naman ito para sa tao, nasa langit ang reward natin.

At lalo’t higit, labis na pasalamat sa Panginoon sa napakaraming pagpapala na natanggap ngayong taon. Mapalad talaga ako at mayroon akong Dios na tapat sa akin. Thank you, Lord!

Pasko, panahon ng pagpapasalamat. Kaya nga isinusulit ko na ang paskil na ito. Next year na uli ang kasunod. Sana mas pinagpala ang darating na taon.

Balik sa aking isyu, paano ko magagawang kakaiba ang Pasko ngayon? Hindi ko pa rin maplano pero ang sigurado, sisikapin kong maging mas matalino sa aking pagdedesisyon.

MALIGAYANG PASKO AT MASAGANANG BAGONG TAON SA LAHAT!